Παιχνίδια στην αρχαιότητα

Από την αρχαιότητα έχει διαπιστωθεί η παιδαγωγική αξία και η σημαντικότητα του παιχνιδιού για τη σωστή σωματική, γνωστική και κοινωνική ανάπτυξη του παιδιού. Με το παιχνίδι το παιδί δημιουργεί ένα φανταστικό κόσμο μέσα στον οποίο διασκεδάζει, αλληλεπιδρά με άλλα παιδιά, εξερευνά το περιβάλλον του, μαθαίνει τον εαυτό του, καλλιεργεί τη δημιουργικότητά του. Έτσι, σύμφωνα με τον Πλάτωνα, το παιδί έπρεπε να ασχολείται με παιδαγωγικά ομαδικά παιχνίδια για να προετοιμαστεί καλύτερα στη μελλοντική ιδιότητα του πολίτη (Νόμοι 1, 643c). “Με την άσκηση του παιχνιδιού είναι δυνατόν οι προτιμήσεις και οι επιθυμίες του παιδιού να στραφούν προς το σκοπό όπου θα καταλήξουν, όταν θα φτάσει στην ώριμη ηλικία”. Στην Αρχαία Ελλάδα υπήρχε μεγάλη ποικιλία παιχνιδιών, ομαδικών ή ατομικών, με ή χωρίς τη χρήση αντικειμένων. Κάποια από αυτά παραμένουν γνωστά ως τις μέρες μας, όπως η αμπάριζα, η τυφλόμυγα (χαλκή μυία), τα αγαλματάκια (ακινητίδα), τα πεντόβολα (πεντάλιθα), το κρυφτό (αποδιδρασκίνδρα), οι

Πλαταγή (κουδουνίστρα) Επεξεργασία Ένα από τα πρώτα παιχνίδια που έπαιζαν τα μωρά στην αρχαιότητα ήταν «η  πλαταγή », μια πήλινη κουδουνίστρα, που την έβαζαν στο χέρι του και με τον ήχο που έκαναν τα πετραδάκια που είχε μέσα, το έκαναν να ξεχνιέται και να σταματά τα κλάματα. Εφεδρισμός Άθυρμα, Κύλιντρο, Απόρραξις Επεξεργασία Άθυρμα του  10ου αιώνα π.Χ.  ( Αρχαιολογικό Μουσείο Κεραμεικού ) Αγαπημένο παιχνίδι των μεγαλύτερων σε ηλικία αγοριών ήταν «το άθυρμα», ένα πήλινο αλογάκι πάνω σε ρόδες, που το έσερναν σε όλο το σπίτι. Το παιχνίδι όμως που λαχταρούσαν όλα τα αγόρια ήταν ένα «αμαξάκι με ρόδες». Συνήθως το έσερναν τα αγαπημένα τους σκυλιά κι όταν αυτά κουράζονταν το έσερναν τα παιδιά μόνα τους. Συνηθισμένο παιχνίδι ήταν «ο τροχός». Το "κύλιντρο" των Λεριών. Άλλο παιχνίδι ήταν «η απόρραξις». Παιζόταν από κορίτσια με τη «σφαίρα», μπάλα από δέρμα ή κομμάτια ύφασμα, ραμμένα και παραγεμισμένα με αλογότριχες, άχυρο ή μαλλί.Τα αγόρια, πετώντας την μπάλα με τα χέρι

                                                                                                             1.Ο Κότταβος:         Ο Κότταβος ήταν ένα παιχνίδι που έπαιζαν οι αρχαίοι Έλληνες στα νυχτερινά συμπόσια της κλασικής Αθήνας. Έχει τις ρίζες του στη Σικελία τουλάχιστον δυο χιλιάδες χρόνια πριν. Σκοπός του παιχνιδιού ήταν να χτυπήσουν την πλάστιγγα, δηλαδή μια πιατέλα που ήταν στερεωμένη πάνω   σε ένα ψηλό μεταλλικό ραβδί. Για τον σκοπό αυτό έφτυναν με το στόμα τους την τελευταία γουλιά του κρασιού ή πετούσαν το κρασί μαζί με το κύπελλο (κύλικα). Η πλάστιγγα έπρεπε να πέσει κάτω, να βυθιστεί ή να καλύψει το αγγείο που ήταν τοποθετημένο από κάτω.          Αν το κρασί έπεφτε μέσα στο σκεύος, το θεωρούσαν καλό οιωνό για την υποψήφια σύντροφο τους. Λέγεται πως η κοπέλα στην οποία απευθυνόταν η ευχή κατά τη διάρκεια της βολής αποδεχόταν την πρόταση και έτσι ξεκινούσε η ερωτική τους σχέση....          Το παιχνίδι ήταν από τη φύση του «βρώμικο» μιας και οι συνεχείς

ΚΟΤΤΑΒΟΣ   Το αρχαίο ελληνικό παιχνίδι με το οποίο οι αρχαίοι ζητούσαν οιωνό για τις ερωτικές τους σχέσεις.    Ήταν ένα παιχνίδι που έπαιζαν οι αρχαίοι Έλληνες στα νυχτερινά συμπόσια της κλασικής Αθήνας. Έχει τις ρίζες του στη Σικελία τουλάχιστον δυο χιλιάδες χρόνια πριν.   Σκοπός : Ήταν να χτυπήσουν την πλάστιγγα, δηλαδή μια πιατέλα που ήταν στερεωμένη πάνω σε ένα ψηλό μεταλλικό ραβδί. Για τον σκοπό αυτό έφτυναν με το στόμα τους την τελευταία γουλιά του κρασιού ή πετούσαν το κρασί μαζί με το κύπελλο (κύλικα). Η πλάστιγγα έπρεπε να πέσει κάτω, να βυθιστεί ή να καλύψει το αγγείο που ήταν τοποθετημένο από κάτω. Ο νικητής τι επαιρνε ; Στον νικητή έδιναν ως δώρο την πιατέλα (πλάστιγγα) ή διάφορα άλλα δώρα, όπως μήλα, αβγά και σανδάλια. Για τη νίκη σημασία είχε να πετύχουν το στόχο, αλλά να το κάνουν και με στυλ, αφού μετρούσε η καλαισθησία της κίνησης και της τροχιάς του κύλικα κατά το παιχνίδι.

Όταν κάποιος αναφέρει τον όρο “παιχνίδι” σήμερα, το πιο πιθανόν είναι να σκεφτούμε κάτι σαν μια κούκλα, ένα αυτοκινητάκι ή κάτι πιο πρόσφατο, για παράδειγμα ένα βιντεοπαιχνίδι. Όμως, οι περισσότεροι από εμάς δεν έχουν αναρωτηθεί αν οι αρχαίοι πρόγονοί μας έπαιζαν και αυτοί κάποιου είδους παιχνίδια ή τι είδους παιχνίδια έπαιζαν. Ας ρίξουμε μια ματιά στα αρχαία χρόνια και τι έκαναν για διασκέδαση, εκτός από τις γνωστές γιορτές και τελετές. § Ατομικά παιχνίδια ▫   Πλαταγή (κουδουνίστρα         Η πλαταγή (λατ. crepitaculum ) ήταν ένα παιχνίδι που έδιναν στα παιδιά στον αρχαίο κόσμο, ελληνικό και ρωμαϊκό. Οι περισσότερες πλαταγές της ελληνικής και ρωμαϊκής αρχαιότητας είναι πήλινες. Ωστόσο, έχουν διασωθεί κάποια παραδείγματα από ξύλο, οστό και μέταλλο. Κάποιες μοιάζουν με ορθογώνια κρόταλα. Άλλες έχουν ένα πήλινο σφαιρίδιο ή ένα χαλικάκι, που τοποθετούνταν στο εσωτερικό του αντικειμένου πριν την όπτησή του, ώστε να παράγεται ήχος. Αντιθέτως, οι μεταλλικές πλαταγές έφεραν